انسان ابدی

و انسان ابدی باید مشغول به کار ابدی باشد.

انسان ابدی هرگز درگیر اما و اگرها نمی شود.

انسان ابدی هرگز درگیر خارهای بیابان و گل و لای جاده ها نمی شود.

انسان ابدی هرگز گرفتار دامی و دانه ای نمی شود.

انسان ابدی هرگز اسیر زنجیرهای سخت نمی شود.

انسان ابدی آسمان روشن را می بیند و درگیر سیاهی شب تاریک نمی ماند.

انسان ابدی، در حین پرواز، هرگز به زمین نگاه نمی کند تا از عظمت آسمان غافل نشود و هرگز کلامی بر زبان جاری نمی کند تا سبک بالی اش خدشه دار نشود.