راهِ نو ...

الان بیشتر از هر زمانی معتقدم که العلم نور یقذفه الله فی قلب من یشاء. 

این ها همه بازی است. 

این که راه پیش رو دانشکده فنی شد، بازی است. 

این که بین راه آسوده، پر افتخار، آرام و البته پر حاشیه، و راه سخت، پر اضطراب، پر تهدید و بدون حاشیه دومی انتخاب شد تا با دست کشیدن از تمام تعلقات بی هیچ عامل حاشیه سازی، اهداف آسوده تر دنبال شوند، بازی است.

این ها همه بازی زندگی هستند و این جا و آن جا ندارد، و مهم ذهن خلاق و بهره گیری از هوش و استعداد است با تکیه بر قدرت لایزال الهی که اگر نباشد جز تاریکی چیزی نیست. 

این ها را هیچ کسی نمی داند و آنانی که خرده می گیرند، بی دلیل سعی دارند با کفش های تو راه بروند حال آن که راه را نمی شناسند. 

زمان همه چیز را نشان می دهد. 

زمان همه چیز را اثبات خواهد کرد اگر گذر آن را متوجه باشی. 

الان بیشتر از هر زمانی معتقدم که خداست که راه را می نماید، خداست که راه می برد، خداست که نور می آورد و روشنایی، نه عجول آفریده شدگانی به نام انسان.

و اگر قرار بود مطابق میل اجتماع زندگی کرد، تاریخ  همراهی عنکبوتی  را به رخ نمی کشد که تار زد بر راه تمام جهل ها، تعصب ها، حاشیه ها و غرورها. 

زمان می گذرد.