مرثیه ای تازه باید سرود!

ساخت وبلاگ
شب های اول محرم است، می رویم فلان مسجد نسبتا نزدیک و همخوان! از سخنرانی سطحی و مداحی خشن که بگذریم، در پایان مراسم کلیپی پخش می کنند سراسر تفرقه افکن. سراسر خشونت...

شب دیگری و مسجد دیگری، مداحی خشن، سطحی، با صداهای عجیب و غریبی که قرابتی با حماسه ی عاشوراء و هدف امام معصوم ندارد،

مسجد دیگر، شب دیگر، تکرار می شود سخنرانی سطحی و بی مطالعه و مداحی خشن و بی محتوا،

مسجد دیگر، شب دیگر، ...

انگار در این سخنرانی ها شمر بیشتر معرفی می شود و البته که راحت تر است شناساندن او! شمشیر و فریاد و خشونت که کار سختی ندارد معرفی اش!

افسوس

هر سال امام ما شهید می شود،

هر سال کشته می شود،

هر سال غریب تر از گذشته

هر سال مظلوم تر از گذشته.

و ارمغانی نداشت این عزاداری ها. ارمغانی جز کاهش تمرکز ذهنی نداشت. کاهش تمرکز ذهنی.

==========================

تلویزیون را نگاه می کنیم، تشنه آب می خواهد، آب گوارا، و باید چشمه ای روشن پیدا شود برای نوشیدن جرعه آبی...

سخنرانی آیت الله جوادی آملی بالاخره پیدا می شود!

سخنرانی شب تاسوعا...

سراسر ایمان و عزت و تعالی و آرامش.

سراسر حسین (ع) و حماسه ی یارانش.

سراسر تعالی.

نه خبری از خشونت است، نه فریاد، نه یک عده انسان با صداهای وحشتناک، نه سخنرانی سطحی و بی مطالعه. علم است و علم است و علم. با نهایت تواضع.

برداشت: آزاد!

+ نوشته شده در  یکشنبه نهم مهر ۱۳۹۶ساعت 17:10  توسط فاطمه 
دست نوشته های یک م-شیمی...
ما را در سایت دست نوشته های یک م-شیمی دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : tavakkol58o بازدید : 193 تاريخ : جمعه 14 مهر 1396 ساعت: 0:54