چیزی که دیروز تو بود امروز آن دیگری است.
و چیزی که تو دیروز به آن دلبسته بودی و بزرگ می دانستی، الان در قالب تو برای دیگران به چشم می آید.
و تو خوب می دانی که این دور برای آن ها نیز تکرار خواهد شد. بزرگی های ظاهری و موفقیت های پوچ.
دور تکراری دنیای بی دوام. همچون سایه ی ظهر.
چه بهتر که در این اندک زمان عمر درگیر بزرگترین بزرگی ها و خوب ترین خوبی ها و پرثمر ترین پرثمرها شد. که عمر کوتاه است و راه دراز و دشوار. فسارعوا الی الخیرات.
و چنین مسیر هوش می خواهد. نبوغ می خواهد. نبوغی که از میان هزارها هزار بی راهه و کج راهه و راه پر پیچ و خم، کوتاه ترین و در مسیر ترین را انتخاب کنی: صراطی مستقیم. بی اتلاف وقت و دور خود چرخیدن ها و به ثمر نرسیدن ها.
و هوش و نبوغ فرقانی است که تنها خدا می رساند. به کسی که راه او را برگزیده.
و خدا از هر مهربانی مهربان تر است.
و از هر یاوری دلسوزتر.
و از هر راهنمایی صادق تر.
دست نوشته های یک م-شیمی...
برچسب : نویسنده : tavakkol58o بازدید : 220