همیشه ی حیات!

انسان ها همه روی برگ های پاییزی پا می گذارند. همه از شکسته شدن برگ های پاییزی زیر پاهایشان لذت می برند. 

ولی هیچ کس گل سرخ مغرور را زیر پاهایش له نمی کند. و صدایی هم از شکسته شدن نمی شوند. 

درخت با دوام بریده می شود. اما نو نهال را هیچ کسی کاری ندارد. 

مسیر رود تغییر داده می شود، اما کسی به مرداب کاری ندارد. 

و حتی کودکان هم متوجه دست های زخمی پیرمرد می شوند.